۷ نژاد اسب آسیایی همراه با معرفی و بررسی آنها

بسیاری از مردم در سراسر جهان به دلایل مختلف به اسب ها علاقه مند هستند. آنها از سواری لذت می برند و از تماشای اسب ها در هر زمانی از شبانه روز لذت میبرند. اسب ها در سراسر زمین از جمله آسیا پرورش داده می شوند. نژادهای مختلف اسب آسیایی وجود دارد که می توان از دیدن آنها شگفت زده شد و هر کدام از خصوصیات منحصر به فرد خود را دارند. در اینجا، 13 نژاد اسب آسیایی که ممکن است که ممکن است برای شما جالب باشد را معرفی خواهیم کرد.

۱- اسب ریووش (Riwoche Horse)

این نژاد از تبت می آید و زمانی که به بلوغ کامل برسد تنها حدود ۴۸ اینچ(حدود ۱۲۲ سانتیمتر) قد دارد. آن‌ها بدن‌های تنومند پوشیده شده از موهای رنگارنگ و یال‌هایی عمودی دارند که آن‌ها را کمی شبیه الاغ نشان میدهد. اسب ریووش باهوش بوده و آموزش آن آسان است، اما به داشتن خلق و خوی دم دمی معروف است. آنها معمولاً برای سواری و کشیدن گاری های باری استفاده می شوند.

۲- اسب هیهه (Heihe Horse)

خواستگاه نژاد اسب هیهه از مرزهای چین و روسیه، و به طور خاص شهر هیهه است، دلیل نام گذاری آن‌ها نیز به همین دلیل است. این اسب‌ها معمولاً با نژادهای تنومندتر روسی آمیخته می‌شوند تا اسب‌های سخت‌کوش و قدرتمندتری پروش دهند. آنها امروزه در مزارع  چین و روسیه بسیار ارزشمند هستند. این نژاد به خاطر داشتن استقامت بالا بسیار معروف هستند.

۳- پونی گوئیژو (Guizhou Pony)

کشاورزان در گوئیژو چین این اسب‌ها را برای شخم زدن مزارع و حمل و نقل چیزهایی مانند الوار و غذا استفاده میکنند. آنها حیواناتی پر جنب و جوش هستند و به راحتی می توانند با زمین ها و شرایط آب و هوایی مختلف سازگار شوند. این نژاد از نوع پونی های مسافرتی هستند و بدشان نمی آید ساعت ها حرکت کنند، چه برای تفریح و چه برای کار.

۴- اسب مرواری (The Marwari Horse)

آنها یکی از نژادهای نادر هستند، که خواستگاه آن هندوستان می باشد. گوش‌های آنها به شکل منحصربه‌فردی به سمت داخل خم می‌شوند. امروزه معمولاً از آنها برای سوارکاری استفاده می شود، اگرچه مانند اکثر اسب های نژاد آسیایی، آنها به سختکوشی و همینطور همراهانی باهوش شناخته می شوند. طبیعت بی باک و سرسخت آنها ممکن است نتیجه استفاده از این اسب ها برای پشتیبانی در جنگ های قرن دوازدهم باشد.

۵- اسب مغولی (Mongolia Horse)

این نژاد که معمولاً به عنوان اسب مغول شناخته می شود، از مغولستان می آید، جالب است که در حال حاضر جمعیت آنها بیشتر از انسانهای موجود در آن منطقه است. این اسب ها عادت دارند روز و شب در فضای باز زندگی کنند، بنابراین به اندازه کافی مقاوم هستند تا بتوانند ماه های سخت زمستان و همینطور تابستان های گرم را تحمل کنند. اسب های مغولی  دائم در حال چریدن هستند به همین دلیل به زمین زیادی برای علوفه نیاز دارند.

۶- پونی میاکو (Miyako Pony)

اسب میاکو یک نژاد اسب زیبا است که از جزیره میاکو در ژاپن می آید. آنها در دوران جنگ جهانی دوم با اسب های نر بزرگ تر پرورش داده شدند. تا کنون برای جلوگیری از انقراض اسب های میاکو تلاش های بسیار زیادی شده است. در یک برحه زمانی، تنها هفت پونی اصیل میاکو شناخته شده وجود داشت، و تعداد آنها در طول سالیان گذشته در نوسان بوده. امروزه این اسب ها توسط دولت ژاپن تحت محافظت هستند.

۷- اسب آلتای (Altai Horse)

اسب آلتای از آسیای مرکزی می آید، یک نژاد قوی است که معمولاً با اسب های بارکش روسی و لیتوانیایی آمیخته می شود. آنها در رنگ های مختلف، از جمله خلیجی، سیاه، خاکستری، و شاه بلوطی وجود دارند. این حیوانات برای زنده ماندن در شرایط سخت پرورش یافته اند. از آنها برای جستجوی علوفه در زمین های کم رمق استفاده می شود. آنها به داشتن سیستم تنفسی و قلبی-عروقی شگفت انگیز معروف هستند، که به آنها کمک می کند روزهایِ طولانیِ کار را تحمل کنند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *