فلای بال، رویدادهایی که شامل تیمهایی از سگها میشوند، تمرینات چابکی، و فستیوال های مربوط به سگها که در آنها حیوانات خانگی به همراه صاحبان خود شرکت میکنند، نمونههایی از ورزشهای سگها هستند.
محققان دانشگاه تافتس در ماساچوست دریافتند که: «فعالیت های ورزشی برای درمان سگ های مضطرب به طور کلی بسیار مؤثر بوده، و احتمال بهبودی را تا کمی بیش از سه برابر افزایش داده است.
محققان ۱۳۰۸ سگ را با حداقل یک نوع رفتارهمراه با ترس یا اضطراب برای این مطالعه ارزیابی کردند که در مجله رفتار دامپزشکی منتشر شد.
دویست و هفتاد و سه نفر از این سگ ها دارای یک اختلال اضطراب پیشرفته بودند، وضعیتی که در آن سگ بدون توجه به زمینه بیماری، اضطراب یا ترس مداوم یا تقریباً مداوم را تجربه می کند، متاسفانه این شرایط بر کیفیت زندگی او تأثیر می گذارد.
پروفسور نیکلاس دودمن، دامپزشک و یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت که سگها «بهویژه از فعالیتهایی سود میبرند که تمایلات ذاتی آنها تغذیه میکند».
به عنوان مثال، یک سگ گله از کلاس های گله داری سود بسیار زیادی می برد.
پروفسور دودمن ادامه داد: “یکی از سگها شرایط عصبی وحشتناکی داشت.” «به صاحبش پیشنهاد دادم که او را به کلاس های گله داری ببرد. پس از چندین آزمایش گلهداری با گوسفندان واقعی، رفتار مضطرب او از بین رفته بود.»
نتیجه گیری
در نتیجه گیری این مقاله به ما نشان میدهد: «تأثیر مثبت شرکت در فعالیتهای ورزشی ممکن است به دلیل مزایای فیزیولوژیکی شرکت در کار گروهی باشد و همچنین جنبههای مثبت روانی همراه با مشارکت اجتماعی، موفقیت و لذت باشد.»